Ülkemizin değerini çok iyi bilmemiz gerek. Kanla yoğrulan bu toprakların eşi benzeri başka hiçbir yerde yok çünkü. Tarih boyunca sayısız savaşa katılan atalarımız, bu savaşların çoğunda galibiyet çıkarmıştır ve bugün bu konumda olmamızın en büyük sebeplerinden biri şüphesiz onlardır.
Yaşadığımız savaşlardan sadece bir tanesi olan ama bir o kadar da önemli olan Çanakkale Savaşı'nı bir inceleyelim. Başlama tarihi 18 Mart 1915 olup, bitiş tarihi ise 9 Ocak 1916 olan Çanakkale Savaşı; Britanya İmparatorluğu, Birleşik Krallık, Avustralya, Yeni Zelanda, Britanya, Hindistan ve Fransa'dan oluşan itilaf güçleri yani düşmanlarımız, diğer yanda ise Osmanlı İmparatorluğu, Alman İmparatorluğu, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu tarafından gerçekleşmiştir. Bakmayın Alman ile Avusturya-Macaristan İmparatorlukları'nın bizim yanımızda olduklarına... Zira savaşta sadece Osmanlı'nın askerleri can verdi, şehit oldu. Tam 77.000 şehit! Kayıp, yaralı veya hastalık geçirenlerle birlik tam 250.000 zayiat. O zaman da Osmanlı İmparatorluğu'nun nüfusu 29.000.000'du. Bu sayı göz önüne alındığında, nice dul, yetim insanın geride kaldığını hesap etmek pek mümkün olmasa gerek.
Çanakkale Savaşı başladığı zaman herkes bu savaşın çok kolay bir şekilde itilaf devletlerinin kazanacağından emindi. Elde edilen askeri güç verileri de bunu doğrular nitelikteydi. Ancak her şey askeri güçlerle ölçülemezdi. Evet belki onlar bizden askeri güç ve donanımsal olarak çok güçlü olabilirler ancak bizimde inancımız, iman gücümüz vardı. Kimileri iman gücünü çok klişeleşmiş bir cümle olarak görebilir. Ama durum bu. Bazı şeylerin tarifini, izahını anlatmaya bu kelimeler bile el vermez. İman gücü de öyle bir şey işte.
Hani 7'den 70'e diye bir tabir vardır ya. İşte o bu savaş için geçerli olan bir durum. Kınalı kuzular daha çocuk yaşta cepheye savaşmaya gidiyorlar. Hem de şehit olma arzusu içinde, hızlı ve koşar adımlarla... Onlar için savaş; din, devlet ve namus meselesiydi. İşte bu yüzden de ülkenin dört bir yanından o zamanın şartları ile yaya olarak bile savaşa gelen atalarımız vardı.
Evet, savaşlar bir milleti geriye götüren en büyük unsurdur. Ancak yaşanan savaşlar, aynı zamanda bir milleti daha emin adımlarla ileriye doğru yol almasını sağlar. Bugün bu ülkenin her bir bireyi Çanakkale'ye mutlaka gitmeli ve savaşta yaşanan duyguların bir kısmını mutlaka hissetmeli. Bu sayede bizim ne denli güçlü bir millet olduğumuzu anlamalıyız ve ona göre hareket etmeliyiz. Son zamanlarda yaşanan terör olaylarının hemen ardından gelen 18 Mart gününde de, bunun farkına varmalıyız. Yaşanan olaylar, bu ülkenin milletini hiçbir zaman yıldırmamalı ve emin adımlarla bu terör ve ülkemize zarar veren daha nice illetin üzerine emin adımlarla gitmeliyiz. Bunu size bu yazıyı yazan kişi olarak ben değil, milletimizin menfaatleri uğruna şehit düşen ve Çanakkale'de yatan atalarımız söylüyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder